Back to Oz + Start of Borneo

De eerste dag in KL (Kuala Lumpur) en man, wat is het benauwd en humide. Welkom in het regenseizoen in Zuid-Oost Azie. Na een simpel ontbijtje bij de 7-Eleven (geen tosti's meer helaas Koleet ;-) ) op naar Low Yat Plaza, een immens groot shopping centre voor alle elektronische benodigdheden. 7 etaga's vol met computers, telefoons, camera's etc. Na een drie uur durende speurtocht heb ik voor mijn gevoel een goede deal gemaakt. Goede camera, flink gepingeld, extra batterij, 8gb geheugenkaart etc. Hopelijk gaat deze wel langere tijd mee.
Om de camera te testen besluit ik toch maar even naar de Petronas Towers te wandelen, waar ik Simon (Dui) ontmoet. Kort daarna werken we een aantal halve liters Tiger weg (het blijven Duitsers he..), en 's avonds eten en drinken we nog wat.
De volgende ochtend gaan Simon en ik naar de Batu Caves, iets buiten KL. Meteen zie ik al dat het voor mij veel te touristisch en commercieel is. Zoveel mensen, die meer foto's van de apen maken (die eten en spelen met het afval van de touristen). Ik ben al meteen genezen van die waardeloze grotten, hoewel de grotten op zich erg indrukwekkend zijn. In de bus terug naar KL ontmoeten we Justine (Zuid Afrika, maar woonachtig in Londen), van wie ik verschillende verhalen en tips krijg over de rest van Borneo.

Borneo moet nog even wachten echter, want 's middags boek ik tickets om terug naar Australie te vliegen. Daar staat volgens de planning een grootschalige reunie te wachten met vele vrienden.. Wat ik al niet voor ze over heb...
De volgende middag vlieg ik naar Melbourne, 7 uur wachten op het vliegveld en dan met Tiger Airways (als dat maar goed gaat, want een tijger kan toch helemaal niet vliegen?) naar Sydney.
Een aantal dagen bij Nathan verbleven (vriend van Steph) en daarna alle dagen bij Johan R., mijn grote Zweedse vriend. Die in Bondi woont trouwens, dus ideaal!
Veel gerelaxed de eerste paar dagen, naar Cronulla Beach geweest, het centrum in geweest met Johan T., op Bondi Beach gelegen, met Steph naar de Blue Mountains geweest, 's avonds wat pinten gepakt met Johan (of beide Johans).
De Blue Mountains trouwens, was wel een hoogtepuntje van deze week, met een 3 uur durende hike door de canyon van de Blue Mountains. Om op de bodem van de canyon te komen, dient men 'The Giant Stairway' zien te overwinnen: 900 treden naar beneden, en nee, dat zijn geen reguliere traptreden! Maar we zullen ook weer omhoog moeten, en dan zal je denken: oke, ook weer 900 treden omhoog.. Maar nee, het blijken er (en ja, ik heb ze geteld!) 1273 te zijn! Pfff... Maar goed, je bent jong en je wilt wat.

Op vrijdagavond ben ik met Johan T nog wat gaan drinken bij zijn vriend Richard (wederom een Zweed). Hij woont ook niet verkeerd trouwens, in Milsons Point, met een vrij uitzicht op het Opera House en de Sydney Harbour Bridge. Vanaf zijn balkon kon ik zo de haven induiken, toch maar niet gedaan. Om 01.00 uur besluit ik maar te gaan, en mijn weg terug te vinden met de trein en daarna lopend vanaf Bondi Junction naar Johan R.'s place. Haha, na een uur lopen vind ik zijn huis dan eindelijk. Gelukkig had Johan zelf een X-mas party van zijn werk, dus hij komt om vijf uur 's nachts thuis..

De dag erna is de reunie dan eindelijk. We beginnen om 13.00 uur met een bbq bij Mark (Zuid Afrika), een collega van Johan. Na de bbq kleden we ons even om en gaan we naar de Opera Bar, wat Selpa, wederom een collegw van Johan, haar verjaardag viert. al met al een zeer geslaagde avond, waar we de volgende dag nog plezier van hebben.. :-)
's Ochtends staan we toch op tijd op om de meest belangrijke wedstrijd van het jaar (in Johans ogen) live te kijken: Oklahoma vs. Oklahoma state! Ik hoor jullie denken, wat? College football wel te verstaan. De wedstrijd eindigt in mineur, want na 8 jaar onverslaanbaar te zijn geweest, verliest Oklahoma deze keer. Ik snap niet veel van football, maar zelfs ik zag dat ze echt dramatisch waren!
Johan gaat terug naar bed, ik besluit naar het echte voetbal te gaan: Sydney FC vs. Brisbane Roar. Nou ja, echt voetbal... Man man man, die gasten kunnen niet al te veel met een bal hoor. Vrij fysiek, dat dan weer wel, maar verder.. Bij Sydney FC spelen twee oude bekenden: Brett Emerton en Pascal Bosschaart (voor de voetbalfans onder ons). Sydney wint uiteindelijk met 2-0, maar ik ben blij dat ik naar huis kan...

De dag erna vertrek ik weer uit Australie, om nu echt in Borneo rond te gaan trekken.
Deze keer psk ik drie vluchten achter elkaar (Sydney-Melbourne, Melbourne-KL, en KL-Kuching). In minder dan 20 uur kom ik dan eindelijk aan in Kuching. Het hostel is prima, de dag erna ga ik naar Bako NP, en blijf daar overnachten. Bako is een super mooi park, intense jungle gecombineerd met stranden en veel wildlife. Bako is bekend vanwege de Proboscis Monkey, ook wel 'liefkozend' Dutchie genoemd. Waarom snap ik niet helemaal, toch niet alle Nederlanders zien eruit als de Backxen? :-)

Ik ben nu terug uit Bako, zal proberen foto's op Facebook te zetten. Morgen vlieg ik naar Kota Kinabalu, om vanuit te proberen Brunei te bereiken om hopelijk Mt. Kinabalu te beklimmen!

Waarschijnlijk maak ik nog wel even tijd vrij om een vervolg verslag over Borneo te schrijven, voordat ik naar huis ga. Nog maar twee weken!

Regards, Marky