West Coast continued II (Perth and beyond)

OUCH! Waarom doet het altijd zoveel pijn een kater te hebben... Het is de ochtend na ons avondje stappen in Perth, en als ik wakker wordt zie ik meteen een aantal zure gezichten, mede doordat het afscheid van sommigen eraan zit te komen. Waarschijnlijk versterkt door de alcohol, maar mijn emoties lopen ook vrij hoog op. Vooral het afscheid van SJ en Pinky (ondanks dat het slechts tijdelijk is) doet pijn...

Na deze moeilijke momenten zijn Johan en ik in de middag onze campervan op gaan halen. Vanwege overboekingen krijgen we een gratis upgrade naar een luxere camper. JOEHOE! De eerste stop is de bottleshop, de tweede is Hungry Jacks :-D
Hierna meteen de weg opgegaan, en in de avond onze eerste stop gehad in een gat genaamd Myalup. Hier is werkelijk niets te beleven, gelukkig geeft moeder Natuur een gratis showtje weg in de vorm van een fantantische storm. Onwijs mooie bliksemschichten gezien, terwijl we op het strand van onze TED's (Toohey's Extra Dry) genieten!
De volgende ochtend geen ontbijt, en meteen doorgekacheld naar Cape Naturaliste. Wow, wat is het koud hier! Mutsen en regenjacks zijn benodigd, maar dit was het zeker waard, want hier hebben we verschillende walvissen gespot, die in deze periode op weg zijn naar de Zuidpool om hun jongen te voeden. Na gewacht te hebben op Anna en haar Duitse vriendin Claudia met de lunch (we hebben voor worsten gezorgd, het blijven Duitsers...;-)) nog wat mooie stranden bezocht, maar ook daar was het veel te koud.

De volgende ochtend doorgereden naar Margaret River, wat synoniem staat voor het proeven van wijn. Helaas waren Anna en ik de sjaak, want wij moesten rijden. Maar toch nog enkele prachtige wijnen geproefd. Echt iedere wijn die ik geproefd is een aanrader! Hierna reden we door naar Pemberton, waar ik een van de engste momenten uit mijn leven heb meegemaakt: Bicentennial Tree! Een 75 m. hoge boom die je kan beklimmen, via alleen ijzeren pinnen die als een spiraal naar de top leiden. GEEN VANGNET ECHTER, dus ja... iedere misstap betekent... dat je valt... Gelukkig heb ik mijn zenuwen onder controle kunnen houden, en heb ik als enige de top bereikt. Daar wachtte me nog een verrassing, wat het begon enorm te stormen. Hagel, regen en harde wind zorgden ervoor dat de boom als een malle heen en weer schudde. Gelukkig weer heelhuids terug beneden gekomen, waar een applausje van de overige bezoekers van het park op me wachtte...
's Avonds werden Johan en ik getrakteerd op een heerlijke rijstschotel met vis en witte wijn saus (van Margaret River uiteraard) gemaakt door de dames.

De ochtend erna zijn we begonnen met de Top Tree Walk, wat voor mij na gisteren een eitje was, en iets te commercieel. Na dit uitstapje richting Greens Pool gegaan, wat een schitterende omgeving. Het water was veel te koud (of liever de buitenlucht was veel te koud), maar toch nog een mooie hike gedaan naar de Elephant Rocks (rara.. waarom deze naam?).
Hierna onze reis verder gezet richting Albany, een heerlijk 'ouderwets' stadje. Frenchman Bay was super, met als hoogtepunt 'the Gap'. 's Avonds verder gegaan naar onze campsite, waar we om 23.00 gekruide kip, aardappel en pompoen op de bbq gegooid hebben, heerlijk!

Tot zover 75 sms'jes verstuurd aan mijn nieuwe vrienden, dus blijkbaar mis ik ze toch best erg...

Ow yeah! Vandaag eindelijk weer eens 2 grote hikes op het programma, te weten Castle Rock en Bluff Knoll. De eerste is een 5 km. return hike door een prachtige bosrijke omgeving, met als hoogtepunt een ijzeren loop rondom de top van de berg, met een mooi uitzicht. Hierna doorgereden naar Bluff Knoll, waar Johan en ik de dames achtergelaten hebben om in ons eigen tempo de top te bereiken. Deze berg is 1.1 km. hoog, met 3.1 km afstand tot de top, enkele weg. Een erg hoog stijgingspercentage dus! Gelukkig hadden Johan en ik onze pastasalade meegenomen, dus konden we op de top heerlijk lunchen na deze zware inspanning. Volgens een ranger was het zicht deze dag 200 km ver (meer dan de helft van NL!!) !!
We liggen op schema, en we hebben nog een 6 uur durende rit naar Freemantle voor de boeg, waar we Pinky weer ontmoeten! Wederom een zeer geslaagd avondje in onze campervan volgt.

Na een korte nacht de volgende dag Freemantle ('Freo') verkend samen met Pinky. In de middag Anna en Claudia weer gezien. De afspraak was om vanavond met zijn allen op stap te gaan, aangezien Anna en Claudia morgen vertrekken. Pinky en ik zitten krap bij kas echter, dus wij besluiten bij de bottleshop twee flessen goedkope frambozen vodka te kopen, samen met de goedkoopste 'breakfast juice'. Johan, Anna en Claudia zijn ondertussen vertrokken naar een club, en na deze drank meester gemaakt te hebben besluiten wij toch ook maar uit te gaan. Al met al gaan de snaveltjes pas weer om 4.00 toe...

Vandaag moeten we beiden de campervan terugbrengen, en kort daarna volgen de momenten waar iedereen de hele week tegenop heeft gezien: AFSCHEID! Anna en Claudia volgen eerst, zij gaan rechtstreeks naar het vliegveld. Ah Anna, wat een topmeid!
De taxi dropt Johan eerst af bij zijn hotel, en het tweede moeilijke moment van de dag volgt, afscheid van mijn buddy Johan! Thanks Johan for all the awesome times we had together!
Pinky en ik brengen samen de avond nog door, en we besluiten onszelf te trakteren op een heerlijk Italiaans restaurant, met een goede fles wijn (van Margaret River uiteraard!). Uiteindelijk waarderen we vooral de mooie momenten die we samen beleeft hebben...

DAG 33 t/m 38:
Gelukkig is Jo nog steeds in Perth, en met haar trek ik dan ook iedere dag op. We zijn vaak in het park te vinden, drinken veel koffie, en de Mac is onze grote vriend deze dagen, gratis WIFI! Mijn 4-persoons dorm in de Old Swan Barracks bestaat ook uit leuke mensen echter, en vooral met Ben (Ier) kan ik het goed vinden. Wij zijn al een paar keer gaan voetballen in het park, pool gespeeld, getafeltennist etc. Eergisteren heb ik met Jo in het park (op een groot scherm en fatboy's om te chillen) the Proposal gekeken. Morgen ontmoet ik Johan R weer, die samen met zijn broer naar Perth komt. Samen met Ben en Jo zullen we dan weer op stap gaan, en hopelijk veel gaan 'fistpumpen'.

Zondagavond vlieg ik naar Kuala Lumpur, waarna ik snel zal doorvliegen naar Kuching (Borneo). Eerst maar eens een nieuwe camera kopen in KL echter (pa en ma, bedankt voor de sponsoring hiervan!) zodat ik eindelijk wat foto's kan maken.

Tot zover Australie, ik heb de tijd van mijn leven gehad! Tot de volgende keer, vanuit Maleisie.