Hablo un poco español !

Hallo allemaal,

We begroeten jullie momenteel vanuit Peru, maar ons verhaal was geeindigd in Amerika.

In San Diego hebben we nog de 'San Diego Zoo' bezocht, wat echt ontzettend groot is en wereldwijd bekend staat om zijn grote diversiteit aan dieren. We hebben dieren gezien waarvan we het bestaan niet eens afwisten! Een erg leuke dag, hoewel de shows wel tegenvielen moeten we zeggen. Voordat een show begon moest er ook even geklapt worden voor het Amerikaanse leger en hun familie (typisch en echt symbolisch voor het patrioistische volkje!).
Na San Diego zijn we doorgereden naar LA. We hebben hier natuurlijk Hollywood bezocht, hoewel dit toch een beetje vergane glorie is. We hebben de 'Walk of Fame' gelopen, het theater van de Oscars (Kodak Theatre) bekeken en verder vele dure huizen in de omgeving. In LA hadden we nog wel een heel gaaf uitje op het programma staan: een Lakers-wedstrijd! (oftewel NBA-basketbal). Heel erg gaaf! Het publiek leeft ontzettend mee, waardoor er een leuke sfeer hangt. Mark kreeg nog heel veel 'high-five's' van de Amerikaan voor hem haha! Koby Bryant, de sterspeler, liet weer goed van zich horen die avond. Tijdens het spelen werd er ook gewoon muziek gedraaid en natuurlijk traden de 'Lakers-girls' (cheerleaders) op. We hebben ervan genoten. Omdat de Lakers hadden gewonnen (110-88) van de Minnesota Timberwolves, kreeg iedereen in het publiek kaartjes voor gratis taco's bij fastfood-keten Jack in the Box! Daar kunnen Mark en Eline straks nog van meegenieten... :D
Helaas hebben we in LA ook nog met de politie te maken gekregen. We zagen dat er een parkeerbon (48 dollar) onder onze ruitenwisser geplaatst was, maar waarom? Bleek dat je in Amerika alleen met je auto in de rijrichting mag parkeren. Het was een tweerichtingsstraat, maar we stonden aan de linkerkant, dus moest de neus van de auto in die richting geparkeerd worden. Hier hadden wij dus nog nooit van gehoord haha! Later spraken we met een agent. Deze vroeg ons hoe de politie in NL is. Dus ik vertelde dat zij een stuk aardiger waren, aangezien ik in NL nog nooit een ticket heb gehad. Hij vroeg ons waarom hier dan wel, dus wij uitleggen. Toen vroeg hij ons: 'En, ga je hem betalen?' Ik gaf aan waarschijnlijk geen andere keus te hebben. Toen gaf hij aan dat hij het niet zou doen. Hij had in Mexico ook eens een ticket gehad en nooit meer iets van gehoord.... Kun je dat geloven? De politieagent raadde ons dus aan de bon te negeren (welke waarschijnlijk door een collega van zijn eigen bureau geplaatst was). Wij hebben zijn advies opgevolgd, ben benieuwd of we er in New York (eindbestemming) nog iets van horen :D).

Na Amerika vertrokken we naar Zuid-Amerika, met als eerste bestemming Peru. Hier zouden we gaan meeten met mijn broer (Rene) en zijn vriendin (Anneke), die momenteel ook door Zuid-Amerika aan het reizen zijn. Wij zouden echter een dag eerder aankomen, maar zoals ik al vantevoren had kunnen bedenken, stonden Rene en Anneke ons toch als verrassing op het vliegveld met grote naambordjes op te wachten. Ze moesten erg lachen om onze overmatige bagage (tja, elk land heeft zijn eigen unieke souveniertjes...) Met hen hebben we onze eerste Spaanstalige avonturen beleefd, lekker op het strand gechilld en het nationale drankje pisco sour uitgeprobeerd. Verder uiteraard Lima bekeken en veel tijd doorgebracht in de mooie wijk Miraflores. Dit was erg gezellig - als vanouds! Alleen helaas, waar Rene is zijn kakkerlakken ;). Eerst Byron Bay, nu Lima...
Daarna hebben we afscheid genomen en zijn we gevlogen naar Cusco. Hier waren we dan, alleen in een land waarvan we de taal nauwelijks spreken. Maar we hadden er zin in, want we zouden bijna de Inca Trail gaan lopen. Ons enthousiasme werd alleen maar groter toen we ondervonden hoe waanzinnig mooi Cusco is. Een groot oude plein, omgeven door prachtige kathedralen, en erg veel koloniale huizen. 's Avonds zie je vanuit de omringde bergen allerlei lichtjes op de stad schijnen, wat het een erg mooie aandoening geeft.

Helaas werd Mark de dag voor de start van de Inca Trail zo ziek dat ik me genoodzaakt voelde een (Spaanstalige) dokter in te schakelen. Deze bevestigde waar ik al bang voor was: de Inca Trail moesten we cancellen. Dit maakte Mark nog zieker :(. Maar gelukkig voelde Mark zich na goed rusten al binnen enkele dagen stukken beter (na een grote spuit in zijn kont te hebben gekregen en verder de nodige medicatie). We hebben toen de beslissing genomen om de trein te pakken naar Aguas Calientes, om vervolgens door te reizen naar Machu Picchu, de geheime stad van de Inca's. Aguas Calientes was al geweldig. Het treinspoor loopt midden door het dorp heen, en langs het perron alleen maar restaurantjes. Heel toeristisch, maar prachtig gelegen tussen de bergen. De volgende dag zaten we in de eerste bus (5.30 uur) naar Machu Picchu, zodat we snel kaartjes konden halen om de bekende berg bij Machu Picchu (Wuayna Picchu) te kunnen beklimmen (dit mogen max. 400 mensen per dag). Dit was ons gelukkig gelukt. Het uitzicht over Machu Picchu was geweldig! Het was de gehele (erg steile) tocht waard! We hebben flink gezweten want het was erg warm, en we moesten af en toe echt op handen en voeten omhoog. But the view... FANTASTISCH!
Machu Picchu zelf was erg mystiek, vooral 's ochtends als er nog zoveel wolken zijn. We zagen in Machu Picchu dat de Inca's echt een slim volk was, die hun tijd ver vooruit waren. Zo hadden ze een tempel waarin ze konden bepalen welke kalenderdag het was (en zelfs de tijd) doordat er zonnestralen binnenschenen die 'verstuurd' werden vanaf Sun Gate, 2 km. van Machu Picchu vandaan, op een andere berg. Hoe geniaal! Tegen de middag kwamen de lama's uit de jungle, en gingen lekker grazen in de verloren stad.
Nu zijn we weer terug in Cusco, waarna we morgen naar Puno vertrekken.

Groetjes,

Koleta en Mark